Praca na wysokości w pobliżu linii wysokiego napięcia. Prace na wysokości, w obrębie linii i urządzeń elektroenergetycznych należą do szczególnie niebezpiecznych. Porażenie prądem jest w tym przypadku jednym z najczęstszych powodów śmiertelnych wypadków. Jakich zasad należy przestrzegać, aby zapewnić sobie maksimum

Ustalanie pasa technologicznego, oddziaływanie na środowisko linii elektroenergetycznych najwyższych napięć oraz problemy przy projektowaniu inwestycji w ich sąsiedztwie. Jednym z podstawowych elementów przesyłowego sytemu elektroenergetycznego są linie elektroenergetyczne najwyższych napięć (NN). Są to obiekty budowlane składające się ze słupów, najczęściej o konstrukcji kratowej, i rozwieszonych pomiędzy nimi przewodów. Część terenu zajmowanego przez linię (fundamenty słupów) jest całkowicie wyłączona z możliwości zagospodarowania, a na części występują pewne ograniczenia w użytkowaniu. Dlatego trasy nowych linii są projektowane w taki sposób, by w ich pobliżu nie występowała zabudowa, w szczególności mieszkaniowa. Jednak nie da się wykluczyć, że po wybudowaniu i oddaniu linii do eksploatacji w jej sąsiedztwie pojawią się budynki. Lokalizacja wszelkich obiektów budowlanych, jak również zmiana sposobu zagospodarowania terenu pod linią i w jej sąsiedztwie, wiążą się z koniecznością uzgodnienia inwestycji planowanych przez właściciela nieruchomości z właścicielem linii najwyższych napięć (tj. 220 kV, 400 kV i 750 kV). W Polsce są nim Polskie Sieci Elektroenergetyczne SA (PSE) – operator systemu przesyłowego. Rysunek. 1. Plan sieci elektroenergetycznej najwyższych napięć w polskim Krajowym Systemie Elektroenergetyka. Pojęcie pasa technologicznego – po co je wprowadzono, jakie są standardowe szerokości pasów technologicznych Linia elektroenergetyczna NN jest źródłem oddziaływania na środowisko poprzez emisję pola elektromagnetycznego oraz hałasu. Przekroczenia ich dopuszczalnych poziomów mogą mieć miejsce na obszarze znajdującym się pod przewodami linii lub w ich pobliżu. Obszar ten jest określany jako pas technologiczny. Jest to teren, na którym występują ograniczenia związane z zagospodarowaniem nieruchomości ( zakaz wznoszenia budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi). Szerokość pasa technologicznego linii NN (Tabela 1.) zależy przede wszystkim od napięcia znamionowego linii i rodzaju (serii) zastosowanych słupów. Tabela 1. Szerokości pasów technologicznych pod liniami NN Lp. Rodzaj linii Szerokość pasa technologicznego 1 Linie 220 kV, jedno- i dwutorowe 50 m (2×25 m)* 2 Linie 400 kV oddane do użytkowania po 2010 r. 70 m (2×35 m)* 2 Linie dwutorowe 400 kV wybudowane na słupach serii Z52 60 m (2×30 m)* 3 Linie 400 kV wybudowane do 1998 r. 80 m (2×40 m)* 4 Linia 750 kV 140 m (2×70 m)* * szerokość pasa technologicznego wynosi 50 m, tzn. po 25 m od osi linii w obie strony. Poza tym obszarem nie występuje niekorzystne oddziaływanie na środowisko i są spełnione wymagania określone dla terenów zabudowy mieszkaniowej, zatem brak jest podstaw do ograniczania sposobu zagospodarowania bądź wyłączania z użytkowania terenu o większej powierzchni. Przepisy z zakresu ochrony środowiska będą spełnione również na tarasach i balkonach budynków mieszkalnych zlokalizowanych tuż za pasem technologicznym. Stawianie budynków mieszkalnych lub innych budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi nie jest dopuszczone jedynie w obrębie pasa technologicznego. Warto zwrócić także uwagę, że istnieją obiekty budowlane, dla których nie można wykazać się przepisami wprost określającymi w jakiej odległości od linii elektroenergetycznej mogą zostać wybudowane, ale ze względu na swój charakter nie powinny się one znajdować w pasie technologicznym linii (np. place zabaw). Oddziaływanie linii najwyższych napięć na środowisko a szerokość pasa technologicznego linii Odziaływanie pola elektromagnetycznego W zakresie emisji pola elektromagnetycznego linia powinna spełniać wymagania podane w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 19 grudnia 2019 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku ( 2019 poz. 2448). Dla miejsc dostępnych dla ludzi (wszelkie miejsca, do których dostęp nie jest zabroniony) dopuszczalny poziom składowej elektrycznej wynosi 10 kV/m, a wartość składowej magnetycznej 60 A/m. Natomiast dla terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową ustalono odpowiednio poziomy 1 kV/m i 60 A/m. Przy ustalaniu szerokości pasów technologicznych uwzględnia się zasięg oddziaływania pola elektrycznego. Oddziaływanie pola magnetycznego nie ma na to wpływu. Jest to spowodowane ograniczeniem składowej magnetycznej do wartości poniżej dopuszczalnej poprzez zachowanie odpowiednich odstępów przewodów fazowych od ziemi. W przypadku wszystkich linii elektroenergetycznych NN, poprzez zachowanie odpowiedniej odległości przewodów fazowych od powierzchni ziemi przy największym możliwym ich zwisie, składowa elektryczna nie przekracza wartości 10 kV/m na wysokości 2 m nad powierzchnią ziemi. Pod i w otoczeniu linii napowietrznej najwyższych napięć występują natomiast obszary, na których składowa elektryczna przekracza 1 kV. Zasięg tego obszaru jest różny na poszczególnych odcinkach linii ze względu na zmienną wysokość przewodów nad ziemią. Rysunek 2. Graficzne przedstawienie pasa technologicznego linii 400kV. Odziaływanie hałasu Linie elektroenergetyczne o napięciu 400 kV są źródłem hałasu głównie podczas złych warunków atmosferycznych. W czasie dobrej pogody nie powodują uciążliwości akustycznej i zazwyczaj poziom wytwarzanych przez nie dźwięków jest porównywalny z poziomem tła środowiska. Hałas linii 220 kV nie jest uciążliwy i wynosi poniżej 40 dB(A) w odległości 15 m od linii. W zakresie emisji hałasu każda linia powinna spełniać wymagania Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku ( 2007 nr 120 poz. 826). Aspekty eksploatacyjne linii Pas technologiczny zabezpiecza potrzeby eksploatowania linii NN. Istniejące linie NN wymagają prowadzenia odpowiednich zabiegów modernizacyjnych, remontowych oraz eksploatacyjnych w celu utrzymania ich sprawności technicznej oraz zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania linii, ludzi i infrastruktury. Dla prac wykonywanych na słupie wymagany jest dostęp do nieruchomości w otoczeniu stanowiska słupa, natomiast dla prac związanych z wymianą przewodów lub w przypadku awarii (np. naprawa lub zerwanie przewodu) niezbędny jest dostęp do wszystkich działek znajdujących się w pasie technologicznym. Nawet podczas drobnych napraw przy przewodach konieczne może być postawienie w otoczeniu linii podnośnika lub innego sprzętu albo opuszczenie przewodu. Przy ekstremalnych zjawiskach atmosferycznych w skrajnych przypadkach może dojść do złamania słupa i konieczne jest zastosowanie ciężkiego sprzętu i wysokich dźwigów. Normy Inne ograniczenia zabudowy i zagospodarowania terenu w najbliższym otoczeniu linii wynikają z norm dotyczących projektowania linii elektroenergetycznych. Do linii 220 kV i 400 kV wybudowanych w ubiegłym wieku jest stosowana norma PN-E-05100-1:1998 (dalej norma). Określa ona wymagania w zakresie minimalnych dopuszczalnych odległości przewodów linii w przypadku skrzyżowań i zbliżeń z budynkami oraz innymi obiektami, takimi jak drogi, tory kolejowe itp. Wymagania te przekładają się na ograniczenia w sposobie użytkowania nieruchomości w najbliższym sąsiedztwie linii. Stosowane są również przy uzgadnianiu lokalizacji nowych obiektów w pobliżu istniejących linii. Jest to niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, jak i niezakłócania pracy linii. Norma nie zezwala na stawianie pod i w otoczeniu linii budynków, w których na stałe mogą przebywać ludzie. Odległość pozioma przewodu od budynków zależy od konstrukcji linii w miejscu usytuowania danego obiektu i jest określana indywidualnie dla każdego przypadku. Można przyjąć, że wymagania normy w zakresie odległości poziomych będą spełnione dla większości obiektów znajdujących się ok. 8-9 m od rzutu skrajnego przewodu fazowego linii 400 kV i ok. 6-7 m licząc od rzutu skrajnego przewodu fazowego linii 220 kV. Wyjątkiem od tych zasad są obiekty zawierające materiały niebezpieczne pożarowo lub strefy zagrożenia wybuchem, stacje paliw czy parkingi. Przy określaniu pasa ograniczającego swobodne użytkowanie nieruchomości należy przyjąć, że sposób zagospodarowania nieruchomości i prowadzenia prac budowlanych w otoczeniu linii elektroenergetycznej może ulec zmianie. Wobec powyższego należy zakładać maksymalne odległości. Polecamy również: Słupy elektroenergetyczne – normy, trwałość Jak łatwiej naprawiać i eksploatować napowietrzne linie elektroenergetyczne Lokalizacja elektroenergetycznych linii napowietrznych wysokiego napięcia Nieprawidłowości przy projektowaniu inwestycji budowlanej w pobliżu linii elektroenergetycznych NN Na etapie projektowania inwestycji, inwestor zobowiązany jest do opracowania projektu zagospodarowania działki lub terenu. Przed wydaniem pozwolenia na budowę właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej sprawdza zgodność projektu z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy oraz przepisami. Mapy do celów projektowych często nie pokazują przebiegu linii NN ze względu na skalę w jakiej jest przygotowany plan oraz sposób oznaczania linii NN (oznaczone są jedynie słupy, natomiast przy rozpiętości przęsła rzędu 400-500 m zdarza się, że żaden ze słupów brzegowych nie jest widoczny). Może to prowadzić do niezgodności w zakresie zachowania odległości sytuowanego obiektu od zlokalizowanej w tym obszarze linii i budowy budynków mieszkalnych lub innych budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi w pasie technologicznym linii. W pasie technologicznym linii obowiązuje zakaz lokalizacji: budynków mieszkalnych, budynków użyteczności publicznej typu szkoła, szpital, internat, żłobek, przedszkola i innych o zbliżonym charakterze; obiektów budowlanych przeznaczonych na stały pobyt ludzi; obiektów budowlanych zawierających materiały niebezpieczne pożarowo, stacji paliw i stref zagrożonych wybuchem; hałd, nasypów oraz sadzenia roślinności wysokiej pod linią. Elektrownie wiatrowe należy lokalizować tak, aby odległość każdej turbiny wiatrowej od linii elektroenergetycznej NN, określana jako odległość najbardziej skrajnego elementu turbiny wiatrowej (krańców łopat turbiny) od osi linii, nie była mniejsza niż trzykrotna średnica koła (3xd) zataczanego przez łopaty turbiny wiatrowej. Teren w pasie technologicznym linii nie może być kwalifikowany jako teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową ani jako teren związany z działalnością gospodarczą (przesyłową) właściciela linii. Wszelkie zmiany w kwalifikacji terenu w obrębie linii i w jego najbliższym sąsiedztwie powinny być zaopiniowane przez właściciela linii. Istnieją obiekty budowlane, dla których nie można wykazać się przepisami wprost określającymi w jakiej odległości od linii elektroenergetycznej mogą zostać wybudowane, ale ze względu na swój charakter nie powinny się one znajdować w pasie technologicznym linii (np. place zabaw). Czy teren pod linią i w sąsiedztwie linii można użytkować? Poza aspektami związanymi z lokalizacją budynków, nie istnieją istotne ograniczenia w zagospodarowaniu terenów pod linią. Teren ten można wykorzystywać do wszelkiego rodzaju upraw polowych z użyciem maszyn i sprzętu rolniczego. Ograniczeniem tutaj jest jedynie maksymalna wysokość pojazdów czy maszyn, która nie powinna przekraczać 4,5 metra. W przypadku konieczności użycia wyższego sprzętu, niezbędne jest uzgodnienie warunków ich zastosowania z właścicielem linii. Fot. Pod linią najwyższych napięć można bez przeszkód prowadzić uprawy rolne i hodować zwierzęta. Mając na uwadze, że istniejące linie NN mają spełniać wymagania wynikające z obowiązujących przepisów prawa i norm oraz wymagać będą w przyszłości przeprowadzenia odpowiednich zabiegów eksploatacyjnych i modernizacyjnych, dla określenia szerokości pasa technologicznego przyjęto maksymalne wartości i określono jego szerokości zgodnie z tabelą nr 1 powyżej. Wydział Kontroli i Eksploatacji Sieci Departament Eksploatacji Polskie Sieci Elektroenergetyczne SA O pracy ludzi naprawiających linie wysokiego napięcia opowiada filmik oraz film dokumentalny. Aby nie wystąpił zabójczy przepływ prądu przez ich ciało między kablem a podłożem, podczas pracy stoją na specjalnych platformach wykonanych z dobrego izolatora lub jak na filmie podlatują do kabla helikopterem.
Praca Warszawa Kraków Łódź Wrocław Poznań elektromonter linii wysokiego napięcia stanowisko, firma, słowo kluczowe miejscowość, województwo lub kraj Pobierz aplikację Szukaj ofert na mapie Pobierz 2 lokalizacji Twój zakres obowiązków, instalacje siły i światła, przebudowa i budowa linii kablowych, napowietrznych WN, SN i nN,, budowa stacji elektroenergetycznych SN/nN i WN/SN,, prefabrykacja i montaż rozdzielnic nN i SN, opublikowana: 26 lipca 2022 Super oferta 4 lokalizacji Twój zakres obowiązków, Praca przy przebudowie linii wysokiego napięcia na terenie Polski i za granicą (obecnie - Szwecja)., Praca na wysokości - wymagane zaświadczenie o braku przeciwskazań do tego rodzaju pracy., Praca pod kierunkiem... opublikowana: 25 lipca 2022
Wymagania stawiane uziemieniom w elektroenergetycznych liniach napowietrznych [5] W sieciach elektroenergetycznych nn uziemienia stanowią bardzo ważny element ochrony przeciwporażeniowej. Wymagania w tym zakresie zostały określone w normie N SEP-E 001 Sieci elektroenergetyczne niskiego napięcia. Ochrona przeciwporażeniowa. Dodano: Przez: EHC Karol Zagajewski Stawianie sieci energetycznych wiąże się z szeregiem prac budowlanych. W trakcie ich trwania często korzysta się z pomocy podnośników koszowych i żurawi samojezdnych. Dowiedz się, w przypadku jakich rodzajów linii energetycznych używa się właśnie tych maszyn. Rodzaje linii energetycznych ze względu na sposób ich prowadzenia Ze względu na sposób prowadzenia (nad lub pod powierzchnią) wyróżniamy ich dwa rodzaje: Kablowe linie energetyczne Najczęściej prowadzi się je pod ziemią. Przewody są wtedy umieszczane we wcześniej przygotowanych kanałach kablowych lub specjalnie wykonanych konstrukcjach. Często w procesie budowania takich podziemnych instalacji wykorzystuje się dźwigi samojezdne. Pomagają one w umieszczeniu np. rur w wykonanym głębokim wykopie w ziemi. Napowietrzne linie energetyczne Przewody podczas budowy umieszcza się na wolnym powietrzu. Kable są przymocowywane do metalowych słupów lub innych konstrukcji stalowych. W tym przedsięwzięciu często wykorzystuje się jednocześnie żurawia samojezdnego i podnośnik koszowy. Dźwig wspiera przenoszenie i ustawianie wsporników (belek). Zwyżka natomiast pomaga Ekipie dostać się na wysokość w celu scalenia konstrukcji i przymocowania kabli. Oznaczenie linii energetycznych Linie energetyczne są oznakowane różnymi symbolami. Wyróżnia się sieci: NN – najwyższego napięcia, WN – wysokiego napięcia, SN – średniego napięcia, nn – niskiego napięcia. Należy pamiętać, że w przypadku prac konserwatorskich przy tych konstrukcjach (każdego rodzaju), gdzie wykorzystuje się podnośniki koszowe i dźwigi, działania powinny być wykonywane na wyłączonej instalacji. Międzynarodowa realizacja podnośnikiem koszowym H-70 przy rozbudowie sieci napowietrznych Początek stycznia. Jak zaczynać nowy rok to z przytupem. Nasz menedżer odbiera telefon: – Dzień dobry. Znalazłem na Państwa stronie informację, że macie na stanie zwyżkę o wysokości 70 metrów. Jesteśmy właśnie w trakcie przygotowywania się do zlecenia w Holandii, gdzie będziemy potrzebować aż 6 takich maszyn. Stąd mój telefon. Jak wynika z dalszej rozmowy realizacja dotyczy rozbudowy sieci napowietrznej. Do montażu będą wykorzystywane właśnie podnośniki koszowe. Ze względu na wysokość instalacji jest potrzebna zwyżka o zasięgu minimum 50 metrów w górę. Wykonanie zadania przewidziano na okres 1,5 miesiąca. – Ok. Wszystko jasne. Postaram się do Pana wrócić z wyceną i potrzebnymi informacjami jak najszybciej. Zlecenie po załatwieniu wszystkich formalności jest przez nas przyjęte. Szczegóły udaje się ustalić i dograć w krótkim czasie. Teraz pozostaje czekać aż rozpocznie się realizacja. 15 stycznia. Ruszamy w drogę. Na sam początek podnośnik koszowy czeka długa wycieczka. Nasz operator Przemek musi przejechać nim aż do Holandii. Zajmuje mu to 2 dni. Na miejscu od razu wita go kierownik tego projektu, Polak, Pan Michał: – Cześć! Jak pewnie wiesz ma tutaj powstać kilkanaście słupów WN (wysokiego napięcia). Dzień zawsze rozpoczynamy od pomiaru wiatru. Często ogranicza on nasze prace. Jeśli jest ok, ruszamy z robotą. Dzisiaj akurat warunki są odpowiednie. Ekipa zaraz Ci pokaże, gdzie ustawić się zwyżką i w które miejsca przemieszczać obudowaną platformę. Wszystko jasne. Nasz operator wysięgnika rozmawia teraz z pracownikami, którzy zajmą się montażem. Ustalają szczegóły. Konstrukcja stalowa już stoi. Zadaniem Przemka będzie sterowanie koszem podnośnika wokół filara. Kable muszą zostać przypięte z przodu, a później z drugiej strony słupa. – Możemy ruszać – mówią entuzjastycznie robotnicy po wejściu do obudowanej platformy i przypięciu się za pomocą lonży do punktu asekuracyjnego. Przemek porozumiewa się z nimi przez krótkofalówkę. To ułatwia kontakt, szczególnie, że Ekipa znajduje się 50 metrów nad ziemią. Zgodnie z założeniami najpierw podjeżdżają z przodu słupa. Tam montowany jest cały system okablowania wraz z osprzętem. Następnie kosz zwyżki powoli zostaje przesunięty na drugą stronę. Tam cała akcja montażowa powtarza się od nowa. Roboty przy jednym słupie WN trwają 6 – 8 godzin. Później następuje jeszcze dokładne sprawdzenie powstałej konstrukcji. Na tym zleceniu spędzamy 2 miesiące. Więcej niż zakładaliśmy, ze względu na pogodę. Wiatr czasem płata figle i realizacja podnośnikiem koszowym musi zostać wstrzymana. Zwyżka do prac przy sieciach napowietrznych? Mamy doświadczenie we współpracy z takimi tematami. Wykonaliśmy już setki zleceń, w których nasze zwyżki wspierały takie realizacje. Często z pomocą żurawi samojezdnych. Potrzebujesz któregoś z tych sprzętów? Zadzwoń: +48 502 602 577. Chętnie doradzimy i pomożemy!
przewodów na całej trasie linii oraz ich wpływ na możliwość lokalizacji in-frastruktury w jej otoczeniu, PSE ustaliły wymaganą szerokość pasa tech-nologicznego linii NN (tabela 1). Szerokość pasa technologicznego zależy przede wszystkim od napięcia zna - mionowego linii i rodzaju (serii) zastosowanych słupów.
Prace na wysokości, w obrębie linii i urządzeń elektroenergetycznych należą do szczególnie niebezpiecznych. Porażenie prądem jest w tym przypadku jednym z najczęstszych powodów śmiertelnych wypadków. Jakich zasad należy przestrzegać, aby zapewnić sobie maksimum bezpieczeństwa? Osoby obsługujące podesty ruchome i ładowarki teleskopowe w pobliżu przewodów i urządzeń elektrycznych są narażone na wiele niebezpieczeństw. Do wypadku może dojść gdy instalacja maszyn do pracy na wysokości nie jest odpowiednio konserwowana lub gdy pojawią się błędy w operowaniu maszynami prowadzące do zetknięcia się z przewodem pod napięciem, a nawet jego zerwaniem. Niebezpieczeństwo niosą również uszkodzone, czy to w trakcie burz lub nawałnic, czy też przez człowieka, słupy elektroenergetyczne. Wreszcie zagrożeniem są także samorzutne przeskoki napięcia z urządzeń i linii elektroenergetycznych na ludzi lub na przewodzące prąd elementy maszyn. – Nowoczesne podesty ruchome, znajdujące się we flocie Riwal, są optymalnym wyborem przy pracach na wysokości. Jednak nawet najlepszy sprzęt nie zwalania jego operatorów z konieczności zachowania szczególnej ostrożności oraz profesjonalnego przygotowania się do właściwej obsługi maszyn. Odpowiednie przeszkolenie oraz przestrzeganie procedur pracy na podnośnikach w pobliżu linii energetycznych są podstawą bezpieczeństwa. Choć linie energetyczne stanowią dla człowieka duże zagrożenie, można je skutecznie zminimalizować dzięki odpowiednim działaniom – powiedział Radosław Wroński, Kierownik Działu Szkoleń, Riwal Poland. Wyznaczenie strefy niebezpiecznej Aby zminimalizować ryzyko pracy w pobliżu urządzeń i instalacji elektrycznych konieczne jest wyznaczenie strefy niebezpiecznej, odgrodzenie jej i oznakowanie tak, by zarówno pracownicy jak i osoby postronne byli należycie chronieni. Zakres obszaru stref niebezpiecznych określają przepisy BHP , wg których strefę niebezpieczną wyznaczają odległości mierzone w poziomie od skrajnych przewodów. W przypadku linii o napięciu znamionowym nieprzekraczającym 1 kV są to 3 metry, dla linii o napięciu nieprzekraczającym 15 kV jest to 5 metrów. Jeśli napięcie nie przekracza 30 kV bezpieczna odległość wynosi 10 metrów, dla linii powyżej 30 kV – 15 metrów, a gdy napięcie przekracza 110 kV strefa niebezpieczna wynosi 30 metrów. – Osoby obsługujące podesty ruchome w obrębie linii wysokiego napięcia powinny również wiedzieć, że ich stanowisko pracy nie może znajdować się bezpośrednio pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi – dodał Radosław Wroński, Kierownik Działu Szkoleń, Riwal Poland. Roboty w obrębie strefy niebezpiecznej Jednak co zrobić w sytuacji gdy obszar pracy znajduje się w obrębie strefy niebezpiecznej lub wręcz krzyżuje się z linią elektroenergetyczną? W takim wypadku należy uzgodnić bezpieczne warunki pracy z użytkownikiem linii, tj. lokalną spółką dystrybucyjną – dla linii 0,4 do 110 kV, albo operatorem systemu przesyłowego, np. Polskimi Sieciami Elektroenergetycznymi – dla linii o napięciu 220, 400 kV. Tam gdzie to możliwe należy odłączyć urządzenia i sieci od prądu. W pozostałych przypadkach konieczne jest zabezpieczenie miejsca pracy przez użycie osłon oraz wyznaczenie maksymalnej odległość wysięgnika. Zalecane jest utrzymanie odległości 15 metrów od betonowych słupów energetycznych przy w pełni rozłożonym wysięgniku oraz 9 metrów od słupów drewnianych. Stała kontrola terenu pracy przez dodatkowych, odpowiednio przeszkolonych pracowników oraz plan działania w sytuacjach alarmowych mogą uratować życie. By taki plan był skuteczny o procedurach muszą być poinformowani wszyscy pracownicy. Niezbędne jest również właściwe przeszkolenie operatorów podestów ruchomych. Każdy z nich powinien posiadać uprawnienia nadane przez Urząd Dozoru Technicznego. W ich uzyskaniu pomagają szkolenia prowadzone przez firmę Riwal. Źródło: RIWAL
Hitachi Energy wybuduje nową fabrykę do produkcji zaawansowanych zaworów energoelektronicznych do użytku w HVDC (linia wysokiego napięcia prądu stałego) w Szwecji. Ta technologia ma odpowiadać na wyzwania związane z transformacją energetyczną. Inwestycja Hitachi w Szwecji obejmuje budowę nowej fabryki o powierzchni 3300 m2 w Wymagania odległościowe stosowane dla sieci elektroenergetycznych od obiektów budowlanych, w tym budynków określają Polskie Normy oraz przepisy techniczno- kwietnia budowlane. Zgodnie ze zmianą z 7 kwietnia 2009r. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( nr75 budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinien być wznoszony poza zasięgiem zagrożeń i uciążliwości określonych w przepisach odrębnych. Jaka jest, więc bezpieczna odległość od linii energetycznych? Czym jest pas ochronny i strefa ochronna linii energetycznych? W jakiej odległości od linii wysokiego, średniego i niskiego napięcia możemy wybudować swój dom? W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na te i zwięźle, czym są linie napowietrzne niskiego, średniego, wysokiego i najwyższego napięciaLinie napowietrzne niskiego napięcia (poniżej 1kV) wykorzystywane są do dostarczenia energii elektrycznej do indywidualnych odbiorców. Ich zadaniem jest przesył i rozdział mocy do stacji transformatorowo-rozdzielczych do gospodarstw domowych lub małych zakładów przemysłowych o zapotrzebowaniu mocy do 70kV. Odległość między słupami standardowo wynosi 30 – 50m. Na słupach linii niskiego napięcia umieszczane są oprawy oświetlenia drogowego lub inne elementy infrastruktury obcej, np. przewody napowietrzne średniego napięcia (1 – 60kV) stosowane są do przesyłu energii elektrycznej na średnie odległości i do rozdziału energii elektrycznej. Napięcie to służy również do bezpośredniego zasilania maszyn elektrycznych wysokiej wysokiego (60-400 kV) i najwyższego napięcia (> 400 kV) stosowane są przy przesyle energii elektrycznej na duże odległości. Zastosowanie wysokich i najwyższych napięć pozwala na zmniejszenie strat mocy i zwiększenie efektywność przesyłu energii. Zadaniem linii wysokiego napięcia jest przesył mocy od elektrowni, farm wiatrowych lub stacji transformatorowo-rozdzielczych najwyższych napięć do stacji transformatorowo-rozdzielczych lub bezpośrednio do dużych zakładów przemysłowych o zapotrzebowaniu mocy od około 5 MW do około 150 MW. Odległość pomiędzy słupami standardowo wynosi około 300 m w przypadku linii jednotorowej i około 250 m, jeżeli linia jest dwutorowa. Natomiast odległość między najbliższymi przewodami roboczymi wynosi minimum 3 zajętości linii, pas służebności, pas ochronnyCzęstą praktyką nawet wśród osób zajmujących się zawodowo dystrybucją energii elektrycznej jest mylne określanie pojęć związanych z poszczególnymi pasami linii energetycznych. Z elektroenergetycznymi liniami napowietrznymi i kablowymi wiążą się pojęciapasa zajętości,pasa służebności,pasa ochronnego. źródło: Zasady wyznaczania pasów służebności dla linii energetycznychPas zajętości linii zwany również szerokością linii elektroenergetycznej napowietrznej lub kablowej, oznacza się, jako poziomą odległość rzutów pionowych skrajnych przewodów fazowych linii napowietrznych albo poziomą odległość rzutów pionowych skrajnych kabli ułożonych w służebności zwany również pasem technologicznym, techniczny lub eksploatacyjnym, oznacza powierzchnię wzdłuż linii konieczną dla właściwego korzystania z urządzeń. Szerokość pasa służebności powinna być przyjęta w taki sposób, aby zapewnić możliwie prawidłowy i nieskrępowany dostęp dla wykonywania czynności eksploatacyjnych (oględzin, niezbędnych napraw, przeglądów i konserwacji, czy tez usuwania awarii).Pas ochronny to pas o szerokości przekraczającej szerokość linii napowietrznej. Pas ochronny uwzględnia potrzebę zachowania bezpiecznych odstępów izolacyjnych będących pod napięciem przewodów fazowych linii od innych obiektów np. rurociągów, budynków, czy dróg. Pojęcie pasa ochronnego zapewnia też konieczność zapewnienia ograniczenia pola elektromagnetycznego do poziomu dopuszczalnego w przypadku wyższych napięć. Szerokość pasa ochronnego jest ustalana indywidualnie dla linii przy uwzględnieniu wymagań znajdujących się w Polskich Normach oraz danych konstrukcyjnych ochronna linii energetycznychStrefa ochronna to obszar znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie linii energetycznej, to jest w bezpośrednim sąsiedztwie pasa ochronnego. Wyznaczenie strefy ochronnej w pasie ochronnym podyktowane jest koniecznością ochrony ludzi przed działaniem pola elektrycznego i elektromagnetycznego znajdującego się w bliskości przewodów i urządzeń elektroenergetycznych, ochroną ludzi i mienia przed skutkami awarii linii takich jak choćby jej zerwanie, jak również niebezpieczeństwami związanymi z pracą innych urządzeń elektrycznych w tej strefie. Szerokość strefy ochronnej zależy przede wszystkim od przesyłanego linią elektroenergetyczną napięcia i kształtuje się od kilku metrów - dla linii niskich napięć - do kilkudziesięciu metrów dla linii wysokich napięć. Można dotrzeć pewną zależność - im wyższe napięcie tym większy obszar strefy ochronnej. Linie wyznaczające strefy ochronne zaznaczone są w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP).Bezpieczna odległość od linii energetycznych będzie warunkowała od wielu niezależnych czynników od rodzaju izolacji, obciążenia wiatrem, maksymalnej temperatury, konstrukcji budynku, obciążenia oblodzeniem, czy choćby warunków lokalnych. Bezpieczna odległość od linii energetycznych powinna być uwzględniona w projekcie przebiegu linii – w projekcie zagospodarowania placu budowy. Zasady przebiegu trasy linii energetycznych powinny być przestrzegane tak, aby podczas eksploatacji nie powodowały utrudnień w ruchu drogowym i pieszym oraz nie powodowały utrudnień związanych z utrzymaniem tych dróg. Oznacza to, że linie energetyczne powinny być usytuowane w odległości co najmniej 5 m od granicy pasa drogowego. Dodatkowo linie elektroenergetyczne nie powinny przechodzić nad stacjami paliw płynnych i gazowych, budowlami zawierającymi materiały niebezpieczne pożarowo i strefami zagrożonymi z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 47, poz. 401)podczas wykonywania robót budowlanych nie jest dopuszczalne sytuowanie stanowisk pracy, składowisk wyrobów i materiałów lub maszyn i urządzeń budowlanych bezpośrednio pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi lub w odległości liczonej w poziomie od skrajnych przewodów, mniejszej niż:3 m od linii o napięciu znamionowym nieprzekraczającym 1 kV,5 m od linii o napięciu znamionowym powyżej 1 kV, lecz nieprzekraczającym 15 kV,10 m od linii o napięciu znamionowym powyżej 15 kV, lecz nieprzekraczającym 30 kV,15 m od linii o napięciu znamionowym powyżej 30 kV, lecz nieprzekraczającym 110 kV,30 m od linii o napięciu znamionowym powyżej 110 odległość od linii energetycznych dla budynkówJak już wspomniano, bezpieczna odległość linii energetycznych określana jest na podstawie Polskich Norm. Norma PN–E–05100–1:1998 wprowadziła dla linii napowietrznej o napięciu znamionowym powyżej 1kV wymaga, aby:Odległości pionowe przewodów linii elektroenergetycznej w przypadku skrzyżowania z budynkiem przy największym zwisie normalnym były nie mniejsze od:O = 5+U/150 [m] - od łatwo dostępnej i łatwo zapalnej części budynkuO = 3,5 + U/150 [m] – od trudno dostępnej i trudno zapalnej części budynkuPoniższa tabela przestawia odległość dla poszczególnych linii energetycznych o napięciu 1-400 kVUprzy napięciu znamionowymw poziomie od budynków [m]od powierzchni ziemi [m]od łatwo dostępnej i łatwo zapalnej części budynkuod trudno dostępnej i trudno zapalnej części budynku1 odległości od linii energetycznych Bezpieczna odległość pozioma przewodu nieuziemionego od budynku w przypadku zbliżenia powinna wynosić co najmniej:przy bezwietrznej pogodzie:O = 1+ (b/2) + (U/150) [m] – od każdej trudno dostępnej części budynku oraz od krawędzi dachuO = 2+ (b/2) + (U/150) [m] – od każdej łatwo dostępnej części budynku oraz od krawędzi dachuprzy wietrze:O = 1+ U/150 [m]Ubezpieczna odległość przewodu nieuziemionego od budynku w przypadku zbliżenia przy wietrze1 odległości od linii energetycznych norma ta ustala odległości minimalne nieuziemionych linii o napięciu do 1kV przy największym zwisie, w określonych warunkach pogodowych:1 m - od każdej dostępnej części budynku, konstrukcji lub krawędzi dachu,0,75 m - od krawędzi dachu, jeżeli przewód jest izolowany,0,2 m - od trudno dostępnej części budynku, jeżeli przewód jest zawieszony na wysięgnikach ściennych, a rozpiętość przęsła wynosi do 20 m,2,5 m - w kierunku pionowym w górę,1,5 m - w kierunku pionowym w dół i poziomym - od każdej łatwo dostępnej części budynku, np. parapetu okna, podłogi balkonu (nie dotyczy dachu, który nie służy za taras).3. Odległość przewodu nieuziemionego linii napowietrznej od każdego punktu korony drzewa przy bezwietrznej pogodzie oraz zwisie normalnym powinna wynosić co najmniej:2,5 +U/150+s [m]W powyższych wzorach:O – bezpieczna odległość,b – oznacza odległość między przewodami linii w m,U – oznacza napięcie znamionowe linii w kV,s - wielkość przyrostu pięcioletniego, właściwego dla gatunku drzewa w norma PN–SEP–E–003 „Elektroenergetyczne linie napowietrzne” określa wymagania dotyczące projektowania i budowy linii napowietrznych z przewodami izolowanymi, a więc w przypadku skrzyżowania i zbliżenia linii z przewodami niepełnoizolowanymi z budynkami należy stosować postanowienia zawarte w PN–E–05100:1998. Dla linii z przewodami pełnoizolowanymi do 1kV najmniejsza dopuszczalna odległość powinna wynosić: m od trudno dostępnej części budynku,1 m - od balkonu, tarasu i otworu Odległość przewodów linii izolowanej od pni i konarów drzew powinna wynosić co najmniej:0,5 m dla linii z przewodami pełnoizolowanymi,1m dla linii z przewodami z normami PN-75-E-05100-1: 1998, PN-EN-50341-1:2001 oraz PN-EN-50423-1:2007 przyjmuje się, że od linii napowietrznej o napięciu znamionowym:1 kV - 45 kV powinna być zachowana odległość 3 m,przy napięciu 110 kV - 4,9 m (odległość zależy również od materiałów, z których został wybudowany dom).Czy mieszkanie w pobliżu linii energetycznych może mieć negatywny wpływ na zdrowie?Istnieje prawdopodobieństwo, że mieszkanie w bliskiej odległości od linii energetycznej może powodować uciążliwości w tym zwiększone ryzyko występowania niektórych dolegliwości czy chorób (bóle głowy, rozdrażnienie, bezsenność). Niestety na poparcie tej tezy nie ma dokładnych badań naukowych. Mimo to zaleca się, aby dla własnego zdrowia psychicznego, zachowywać możliwie jak największą odległość od linii energetycznych przy budowie domu. Warto również pamiętać, że budowa domu przy bliskim sąsiedztwie linii energetycznych może sprawić, że będziesz zobowiązany do udostępniania posesji pracownikom zakładu energetycznego w celu naprawy wiesz, że…w Raporcie o Terenie znajdziesz informacje o przebiegu linii energetycznych? Mapa linii energetycznych w raporcie Ongeo obejmuje podstawowe statystki określające analizy słupów oraz linii energetycznych wysokiego, średniego i najwyższego napięcia dla danego terenu, w promieniu 200 m. Z mapy dowiesz się, czy w danym miejscu możesz postawić budynek, ze względu na ograniczenia wynikające z występowania stref energetycznych. Uzyskasz informacje o punktach w pobliżu wybranej działki, które mogą mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie i środowisko. Mapa linii energetycznych - sprawdź przebieg linii na planujesz zakup działki, sprawdź, czy na tym terenie nie występują uciążliwości lub zagrożenia, których możesz uniknąć (zagrożenie powodzią, natężenie hałasu, osuwiska czy zanieczyszczenie powietrza). Wygenerowanie raportu zajmie Ci parę minut. Sprawdź sam. Monitorowanie linii wysokiego napięcia. mgr inż. Zbigniew Kończak Elektro.info 9/2021 2021-09-15. Łańcuchy izolatorowe nieuwzględnione w fazie projektowania Fot. Z. Kończak. Coraz częściej na nowo budowanych i remontowanych liniach wysokich napięć daje się zauważyć widoczne gołym okiem błędy wykonania. Prace związane z naprawą lub montażem linii elektrycznych, to jedne z najtrudniejszych i najbardziej niebezpiecznych, z jakimi alpinista przemysłowy może się zmierzyć w swojej pracy na wysokości. Mimo to, wykwalifikowani specjaliści w tej właśnie dziedzinie podejmują się wyzwania pracy w elektryce na wysokościach. Czy elektryka prąd nie tyka? Mówi się, że elektryka prąd nie tyka. To oczywiście żartobliwe powiedzenie mające na celu dodanie otuchy osobom pracującym przy liniach wysokiego napięcia. Prawda jest zgoła odmienna – elektryk musi zachować niezwykłą czujność podczas wykonywania swojego zawodu, gdyż każda pomyłka może oznaczać porażenie prądem. Jeśli dodać do tego fakt, że elektryk pracujący na wysokościach ryzykuje nie tylko porażeniem, ale również upadkiem z dużej wysokości, możemy stwierdzić, że tego rodzaju prace zagrożone są podwójnie. Charakterystyka pracy alpinisty przemysłowego, będącego elektrykiem Dlatego właśnie tak bardzo ceniona jest praca alpinisty przemysłowego, który specjalizuje się w montowaniu lub naprawie linii elektrycznych na wysokościach. Tego typu osoba musi cechować się wyjątkową zdolnością do zachowania zimnej krwi, być precyzyjna i pewna siebie. Profesja, którą się zajmuje, wymaga ciągłego skupienia i wysiłku – nie tylko fizycznego, ale również umysłowego. Nie można oczywiście zapominać o ostrożności, która powinna być domeną każdego alpinisty przemysłowego i elektryka. o4tS.
  • qyy099lsvd.pages.dev/366
  • qyy099lsvd.pages.dev/397
  • qyy099lsvd.pages.dev/354
  • qyy099lsvd.pages.dev/351
  • qyy099lsvd.pages.dev/141
  • qyy099lsvd.pages.dev/237
  • qyy099lsvd.pages.dev/265

    • praca na liniach wysokiego napięcia